Cairns & more

HAAAAI

wowm alweer 20 dagen geleden sinds mijn laatste blog en voor deze mag je rustig even gaan zitten want ik heb een hoop te vertellen.

Allereerst verder bij het ophalen van Jim. Na stage ging ik maar direct door naar het vliegveld omdat de vlucht van jim een uurtje later aan zou komen. Aangekomen op het vliegveld heb ik dik anderhalf uur kunnen wachten voor hij eindelijk de hal in kwam. Vertraging + 3 vluchten die tegelijk aankwamen hadden ervoor gezorgd dat alles veel langzamer ging. Jim kwam met een big smile de hal in gelopen en we hadden direct een hoop om over bij te kletsen. Vervolgens liepen we naar buiten om de bus te nemen en stapte ik van gekkigheid de verkeerde bus in waardoor we nog eens 20 minuten moesten wachten. Dik anderhalfuur later waren we bij mij thuis en beiden bekaf.

De volgende dag moest ik weer gewoon naar stage waardoor jim zelf de stad kon gaan verkennen. De dagen vlogen voorbij en vrijdag had ik vrij gevraagd om naar de dierentuin te gaan. Alleen, we besloten donderdag avond uit te gaan, en die avond is het zo laat geworden dat we uiteindelijk niet in staat waren de dag erna naar de dierentuin te gaan, dus we besloten op zaterdag te gaan. De dierentuin was prachtig, er zaten ontzettend veel koala's die ook nog eens redelijk actief waren. Ik mag mezelf echt wel gelukkig prijzen, in Wildlife en in Taronga actieve koala's gezien! Omdat veel dieren sliepen of verstopt zaten hadden we wel al snel redelijk wat van het park gezien, maar gelukkig waren we na de lunch precies op tijd om de zeehondenshow te kunnen zien. Deze show was fantastisch. De zeehonden klapten, blaften, deden trucjes en lieten hun snorharen zien. Gelukkig zaten we niet op de voorste rijen want één van de zeehonden, de grootste, hield van spetteren. Waardoor mensen die op de eerste rijen zaten lekker nat werden, en op zich was het weer nou niet zo lekker dat het niet uit maakte of je nat werd. Vervolgens zijn we door gelopen naar de gorilla's, waar we een kwartier hebben gestaan omdat we voor de gorilla's aan het praten waren. Animal crackers versus Kim en Jim.. Als laatste hebben we de tijgers en leeuwen nog gezien en daarna was het tijd het park te verlaten. Na even uitgerust te hebben, hebben we de rest van de avond en nacht nog wat dansjes en drankjes gedaan en zondag weer he-le-maal niets.

Maandag was mijn laatste stageweek aangebroken. Ik had al mijn opdrachten al af, moest alleen mijn stageverslag nog. Doordat ik eindelijk de druk voelde kon ik een beetje doorwerken en heb ik de rest van de week aan mijn verslag gewerkt. Op vrijdag kreeg ik mijn eindbeoordeling met een hoop 7's, 8en en 9's, uiteindelijk ben ik beoordeeld met een 8(!) en kon ik met een mega brede lach naar huis om EINDELIJK mijn vakantie in te gaan luiden. Dit ging echter niet met een feestje maar met het draaien van een grote was en het inpakken van mijn koffer om de dag erna om 4:00u (!) naar het vliegveld te vertrekken.

Doordat Jim en ik 'savonds onze kop niet kunnen houden hebben we vrijdagnacht maar 2 uurtjes geslapen. Echter, doordat we allebei vreselijk veel zin hadden in onze trip naar Cairns. We kwamen aan op het vliegveld waar we binnen een kwartier door de check-in en customs waren. Toen restte ons nog 2 uur wachttijd maar dat maakte niet zo veel uit. Vervolgens konden we het vliegtuig in.. Een klein vliegtuig waar ongeveer 180 passagiers in konden, geen tv schermpjes, krappe beenruimte en kleine raampjes. Maar dat maakte niet uit aangezien het retourtje ons maar €180,- kostte. Na zo'n 3 uurtjes zetten we voet aan land in het zonovergoten en stikhete Cairns. We hebben eerst een kwartier gezocht naar een lijnbus service, die er niet was.. In plaats daarvan moesten we met een shuttlebusje naar het centrum, wat maar ongeveer 20 minuutjes rijden was. Onze chauffeuse was niet de meest heldere en daardoor dachten we op een gegeven moment, laten we maar uitstappen, anders zitten we in de middle of nowhere. Gelukkig hoef ik maar 1x ergens te zijn geweest om de weg terug te vinden, en op die manier vond ik al snel de meest toegankelijke weg van Cairns terug. Op deze weg lagen een hoop backpackers en hostels waardoor we al snel belandden bij Waterfront Backpackers, recht tegenover een enorm grasveld en zwembad, GRATIS! We kregen een kamer die we moesten delen met nog twee anderen, een koreaans meisje en een duitse jongen. We konden het direct redelijk vinden met Lukas, een backpacker die al zo'n 10 maanden door Australië aan het trekken was. Die avond heeft Lukas me direct het zwembad ingegooid, toen ik net klaar was om eigenlijk uit te gaan. De dag erna dachten we dat het een vreselijk goed idee was om de hele dag in de zon te liggen. Jammer genoeg dacht mijn huid daar een beetje anders over en ben ik flink verbrand onder de australische zon, wat er dan weer wel voor zorgde dat ik de rest van de tijd voorzichtig was.

In Cairns kun je elke avond uit gaan, er is altijd een feestje, en daarom dachten we op zondag dat het wel leuk zou zijn eens een leuk feestje te bouwen met onze nieuwe vrienden, we hadden al redelijk wat mensen leren kennen namelijk. We gingen die avond naar gilligans, een bar die erom bekend stond dat je er iedereen kwijt raakt. Wij dachten dat dit overdreven was, maar toen we net binnen waren, waren we Lukas al kwijt.. De maandag hebben we niet zo gek veel gedaan aangezien het stik heet was en ik pijn had aan mn rug van het verbranden. Wel hebben we een tour naar het regenwoud geboekt om dinsdag te kunnen doen, samen met Lukas en Myrtille (een meid die ik in Sydney had leren kennen).

De dinsdag begon al vroeg, nom 6.20 ging mijn wekker en om 7.30 werden we opgehaald met een busje. Onze tourgids, Jim, was een wat kleinere en iets oudere, heel vrolijke, man. Direct toen we instapten begon hij al met grappen. We haalden nog wat andere mensen op en toen begon het avontuur. Het was zo'n 2 uur rijden tot de eerste stop, een klein cafeetje in de middle of nowhere maar de 2 uur vlogen voorbij door de verhalen die Jim wist te vertellen. Zijn verhalen gingen over de omgeving, het Australische wildlife en de oceaan. Zo was één ding wat hij vertelde dat er helemaal niet in de oceaan gezwommen wordt bij Cairns, dit had te maken met de aanwezigheid van krokodillen bij vele stranden. Daarnaast is het van oktober tot en met mei niet mogelijk het water in te gaan aangezien er dan 'stingers' in het water zitten. Dit zijn kwallen die gemeen kunnen steken, er zitten ook nog gevaarlijke andere kwallen tijdens het kwallenseizoen dus het is beter gewoon niet het water in te gaan. Het is eigenlijk ook geen verfrissing, aangezien het oceaanwater in de zomer tot zo'n 33 graden omhooggaat. Locals gaan daarom liever in de creeks zwemmen, wel de creeks waar geen krokodillen te vinden zijn. Toen we aan kwamen bij het cafeetje hadden we een kwartiertje om even wat te eten voor we weer verder gingen. Na een kwartier in de frisse lucht te hebben gezeten konden we weer voor een half uurtje de bus in, richting de Daintree river waar we een crocodile cruise gingen doen. Tijdens het ritje naar de rivier kwamen we wilde Cassowaries tegen, dit zijn grote vogels die veel weg hebben van emu's of struisvogels, echter ze hebben een blauwe nek, zwarte veren en een soort dino hoorn op hun kop. Daarnaast zijn ze redelijk gevaarlijk omdat ze een flinke middelste teen hebben met een klauw van 10cm waarmee ze je flink open kunnen scheuren als ze zich bedreigd voelen. Na het zien van deze indrukwekkende vogels konden we verder naar de Daintree river om daar op een bootje te stappen en een aantal krokodillen te zien. Wat vreselijk indrukwekkend was. Je hoort altijd de verhalen dat krokodillen groot en gevaarlijk zijn, maar als je ze dan eindelijk in het echt ziet is het gevoel zo anders. Ze liggen gewoon stil in het water, maar als je te dicht in de buurt komt beginnen ze te bewegen en komen ze richting de boot, wat bij ons gebeurde. Een levensgevaarlijk beest van 4 meter wat naar je toegezwommen komt, dat maak je niet echt iedere dag mee. Na de crocodile cruise konden we verder naar Cape tribulation waar we een tochtje door het regenwoud maakten, te voet. Jim, de gids, liet ons verschillende bomen zien, waarvan ook bomen die al 300 tot 600 jaar oud waren. Iedere boom en plant in het regenwoud had een verhaal en we hingen aan zijn lip. Na het tochtje door het regenwoud was het alweer tijd voor de lunch. Vervolgens maakten we onze weg terug richting Cairns maar we hadden nog een hoop tussenstoppen. Zo zijn we gestopt in een soort reservaat voor aboriginals en kregen we een uitleg van een 'echte' aboriginal over boomerangs, speren en andere 'primitieve' dingen. Vervolgens mochten we naar een creek om even het water in te gaan, wat we echter niet gedaan hadden omdat het water echt IJSKOUD was. Vervolgens gingen we nog wat verder naar beneden om over een aantal eilanden in het reef uit te kunnen kijken en kregen we een tourtje door Port Douglas, een stadje iets hoger gelegen dan Cairns. Tegen de tijd dat we alles gezien en gehoord hadden was het 7 uur en waren we BEKAF. Ik heb de foto's geupload op facebook :).

De rest van de week hebben we eigenlijk niet veel anders gedaan dan gechilld en gefeest, een echte lekker luie vakantie. Waarin we een hoop mensen hebben leren kennen waarvan we ook weer snel afscheid moesten nemen, maar het zijn vriendschappen die je niet meer vergeet. Vervolgens hebben we op donderdag een snorkeltour geboekt voor de zaterdag, (gisteren) en zijn we dus gisteren de boot op geklommen om een tocht naar het Great Barrier Reef te maken. We besloten beiden géén onderwatercamera te huren omdat we vinden dat je zelf het rif moet bezoeken om te kunnen zien wat wij gezien hebben. De tocht met de boot duurde 2 uur en er waren een hoop mensen zeeziek. Voor Jim en mij kon het niet ruig genoeg, we hadden de tijd van ons leven. vervolgens kwamen we aan op de eerste plek in het rif, waar we onze wetsuits aantrokken en onze duikbrillen opzetten. 5 minuutjes later lagen we in het redelijk warme water en keken we onze ogen uit. Al die kleurige visjes, het koraal en het water was prachtig. Ik ben normaal als de dood voor vissen maar had er nu geen moment last van. Er komt een adrenalinerush door je lijf waardoor je alleen maar door wilt zwemmen en meer wilt zien. Uiteindelijk dwaalden we een beetje van de boot af en kwamen we een zeeschildpad tegen, hij zwom naar ons toe en een duiker met een mega camera kon hier een foto van maken. Vervolgens moesten we het water weer uit om naar het volgende stukje rif te varen. Toen we daar het water in gingen was het in eerste instantie vreselijk diep, waardoor ik wel even in paniek schoot. Stel je voor wat er allemaal in dat diepe water kon zitten. Maar toen ik even later het rif weer gevonden had, kwam de adrenaline weer en ging ik weer op zoek naar haaien. Helaas hebben we in het tweede rif geen 'speciale' dingen meer gevonden. En na zo'n 2 uur zoutwater happen, is het ook wel weer tijd de boot op te gaan. Na uitgerust te hebben op de boot konden we weer naar huis varen. Die avond hebben we lekker afgesloten met Mathew en Sarah, zij waren onze kamergenoten voor een paar nachten tot ze een eigen kamer wilden. Niet omdat wij vervelend waren, maar omdat zij privacy wilden....

Vanochtend konden we weer terug naar het vliegveld om naar Sydney te vliegen, waar ik nu weer lekker op mijn vertrouwde kamertje deze blog zit te schrijven. Vanavond gaan we nog wat eten met Jakie en vervolgens naar Kings Cross om nog een beetje uit te gaan. Morgen en overmorgen zijn bestemd voor het kopen van souvenirs en het inpakken van onze spullen en woensdagmiddag zitten we weer in het vliegtuig. Ik denk er nog steeds met gemengde gevoelens aan, maar ik weet toch zeker dat ik terugga naar Australië dus het zal voor mij geen vaarwel zijn als ik in het vliegtuig stap.

Dit is mijn laatste blog, ik vind het namelijk niet nodig nog te schrijven nadat ik in Nederland aangekomen ben. Je kunt namelijk zelf wel even bellen, mailen of langskomen als je wil weten hoe mijn terugreis is gegaan. Doe dat alleen niet komend weekend want dan sta ik te feesten op solar :).

Heel erg bedankt voor het lezen en volgen van mijn avontuur en ik hoop dat ik jullie een beetje vermaakt heb met mijn verhalen.

Tot over 4 dagen:)!

Liefs, Kimmetje