De dagelijkse sleur.. - Reisverslag uit Lane Cove, Australië van Kim Renet - WaarBenJij.nu De dagelijkse sleur.. - Reisverslag uit Lane Cove, Australië van Kim Renet - WaarBenJij.nu

De dagelijkse sleur..

Door: Kim Renet

Blijf op de hoogte en volg Kim

09 Mei 2013 | Australië, Lane Cove

Hee!

Het is alweer 9 mei.. De tijd vliegt. Zeker als ik kijk naar de vorige verslagen die ik geschreven heb, de laatste was alweer 9 dagen geleden.. Mijn 5de stageweek loopt alweer op zn eind, hierna nog maar 10 weken stage, 2 weken vrij en dan ben ik alweer thuis. Ik kijk er echt niet naar uit en baal dat ik die terugvlucht op 31 juli geboekt heb. Maar van de andere kant is het waarschijnlijk ook wel heel erg fijn om dan weer thuis te zijn bij mijn vrienden en familie!

Ik hoor van het thuisfront vaak dingen over de omgeving thuis, zo is er een Action geopend en weet ik toevallig dat de rijksweg nu bijna af zou moeten zijn. Tegen de tijd dat ik thuis ben, herken ik mijn vertrouwde omgeving volgens mij niet eens. Gelukkig is het wennen aan een vertrouwde omgeving makkelijker, het wennen aan Australië was namelijk een grote uitdaging en ik ben nog steeds niet volledig gewend aan het land. Maar ik denk dat ik Australië daarom ook zo geweldig vind, het is hier nooit een dag hetzelfde. Tegen de tijd dat ik eindelijk helemaal gewend ben kan ik alweer mijn koffers inpakken en naar het stressvolle nederland terugkeren.. Gelukkig heb ik dan nog een maand vakantie en heel veel leuke dingen gepland.

Afgelopen weken heb ik niet héél veel speciale dingen gedaan. Doordat ik besloten heb te gaan zwemmen ben ik op maandag en donderdag doodmoe en kan ik rond 9 uur in bed gaan liggen. Verder is het op stage al ongeveer een sleur, half 9 thuis vertrekken richting stage, hier mijn opdrachten zo langzaam mogelijk afwerken en om 4 uur weer naar huis. Gelukkig hebben ze me gevraagd volgende week vrijdag te helpen met een grote bestelling. Dan kan ik eindelijk eens laten zien dat Nederlanders het gewend zijn om hard te werken. In de weekenden probeer ik zoveel mogelijk te doen, aangezien het hier vroeg donker is ga ik namelijk ná het werk niet echt veel meer doen, ik vertrouw de omgeving nog niet genoeg om er 'savonds op uit te trekken in mijn eentje.

Afgelopen weekend ben ik op zaterdag op mijn gemak naar Chatswood gelopen. Ik was van plan naar Manly te gaan om daar weer een dagje strand te beleven maar toen ik rond een uur of 11 naar buiten keek was het aardig bewolkt. Toen ik rond 12 uur richting chatswood liep bleek het toch een slechte keuze te zijn geweest. Het was bloedheet en de zon scheen volop, jammer genoeg was het ook te laat om nog richting manly te gaan aangezien dat een uur reizen is. Chatswood is de grootste dichtsbijzijnde suburb en is ongeveer een halfuurtje lopen. Er zijn daar twee grote winkelcentra met een hoop winkels waar je je ogen uit kijkt. Ik heb mezelf getrakteerd op een broek en wat sieraden en besloot toen om terug te gaan naar Lane Cove om onder het genot van een Corona de laatste zonnestralen tot me te nemen. Toen ik naar de slijter van Lane Cove ging had ik verwacht dat ze erg streng zouden zijn qua leeftijd. Niets is minder waar. Ik nam een 6-pack Corona's en liep naar de balie. De man rekende af en wenste me een fijne dag verder. Of het zo goed te zien is dat ik ouder ben dan 18 of dat de man gewoon goed van vertrouwen is, weet ik niet. Toen ik lekker in de tuin zat kwamen de wolken weer, jammer genoeg. Alleen dat weerhield me er niet van te blijven zitten en alsnog van het weer te genieten. Ik ben rond half 5 weer naar binnen gegaan en heb toen nog een tijd met Zoë geskyped, ook al zit ik aan de andere kant van de wereld, ik vind het belangrijk mijn sociale contacten te onderhouden. En skypen met het thuisfront is ook nog eens heel erg leuk :). Daarna ben ik lekker een film gaan kijken en op tijd gaan slapen aangezien ik de dag erna om 9 uur opgehaald werd.

Zondag vond een groot event plaats in Sydney, Naomi, haar man en een vriendin van Naomi deden mee aan dat event en Naomi had me gevraagd ook mee te komen doen. Het ging om The Big Tribal Chase. Een groot spel waarbij het de bedoeling was aan de hand van clues, plekken te vinden in Sydney waar dan vervolgens challenges gedaan moesten worden. Naomi zei dat het een grote kans voor me was om de stad in vogelvlucht te zien en ze had helemaal gelijk. Ik heb ongeveer elk bekend plekje in Sydney langs zien komen en geprobeerd zoveel mogelijk te onthouden om er nog een keer terug te gaan en de plekken beter te bekijken. Zo zijn we begonnen in 'The Rocks', het oudste deel van Sydney. Het ligt vlak bij de Harbour Bridge en het ziet er heel gezellig uit, op zondag is er markt. Op die markt kun je allerlei Australische hebbedingetjes krijgen en ik ga hier ZEKER een keertje terug. Daarnaast zijn we langs Paddys Market gekomen, een gigantisch gebouw waarin elke dag van de week markt is, een plek om terug te gaan als het weer wat slechter is. Ook zijn we langs Darling Harbour gerend waar een Wildlife Park, een Auquarium en Madame Tussauds liggen. Het lijkt me leuk daar nog een keer naartoe te gaan maar alleen als ik alles al gezien heb en niet meer weet wat ik moet doen. Uiteindelijk zijn we niet meer gaan kijken hoeveelste we geëindigd zijn, maar hebben we een lekkere burger gegeten in de stad. Daarna zijn we weer richting huis gegaan en was ik doodop van het rondrennen en alle indrukken die ik gekregen had.

Nu is het alweer donderdag en hoop ik heel erg dat ik morgenavond eindelijk eens met een paar mensen naar de pub in Lane Cove kan gaan. Ik ben wel weer toe aan sociale interactie met wat mensen naast Cheryl. Niet dat Cheryl niet gezellig is, maar het is toch anders om met je eigen leeftijdsgroep wat te gaan drinken. Een vriendin van Cheryl, Helen, komt iedere zondag langs. Helen is een vrouw van in de 50 maar ze lijkt 10 jaar jonger en gedraagt zich ook zo. Toen ik zei dat Jos op bezoek kwam was ze direct enthousiast en wilde ze een tripje naar de Blue Mountains plannen met Cheryl, Jos en mij. Het lijkt me super om dat te doen want ik wil heel graag samen met Jos de Blue Mountains bezoeken.

Verder heb ik niet meer zo heel veel te vertellen dus ga ik weer lekker afronden, dan kan ik hier ook weer eens aan het werk gaan want heb nu alweer een uur geen steek uitgevoerd.

Heel veel groetjes aan iedereen & talk to you soon!

Kim

  • 09 Mei 2013 - 02:53

    Wim Vanhees:

    Hoi Kim,

    Als ik je een beetje volg, moet ik denke aan het culturele proces waar iedereen doorheen gaat als ie in een andere cultuur terecht komt. Vaak in eerste instantie erg gecharmeerd door het nieuwe. Vervolgens de dip waarin je je basis mist om je vertrouwde patronen vol te houden. En tenslotte de opdracht om de nieuwe cultuur voor een stuk over te nemen zonder daarmee de eigen culturele basis te verloochenen. Om dit goed te doen zijn er twee grote voorwaarden: klit niet samen met eigen landgenoten en spreek de taal nog beter dan de andere... Volgens mij voldoe je wel aan beide...

    Ps, ik als pedagoog heb een vraagje. Zie je om je heen grote verschillen in hoe ouders met jongeren omgaan?

    Groetjes,

    Wim

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Kim

Hallo vrienden, familie en kennissen, Dit is het dagboek, maak er maar weekboek van, dat ik ga bijhouden tijdens mijn reis naar Australië. Zoals de meesten van jullie wel weten ga ik in Lane Cove, iets boven Sydney, stage lopen bij Wicked Foods. Met dit dagboek zal ik jullie op de hoogte houden van mijn belevenissen in DownUnder. GROETJES!

Actief sinds 26 Maart 2013
Verslag gelezen: 298
Totaal aantal bezoekers 39340

Voorgaande reizen:

04 April 2013 - 01 Augustus 2013

Internship Wicked Foods

Landen bezocht: