De Reis en de eerste nacht

Hallo iedereen,

Nou, dat was me het reisje wel. Donderdag om 6 uur zaten we in de auto. Jos reed, mam voorin en ik tussen Sven en Zoë in. Rond een uurtje of 8 stonden we al op Schiphol waar ik me in moest checken. Natuurlijk lukte dit niet zelf dus maar naar de balie gegaan. Daarna de bagage ingeleverd en nog een uurtje koffie gedronken, althans, de anderen hebben koffie gedronken, ik kreeg geen hap door mn keel. Rond 10 uur was het tijd voor afscheid en als ik eraan terug denk krijg ik weer een brok in mn keel. 4 maanden zonder iedereen waar ik van hou is toch wel heel lang, daarbij is 4 maanden in mn eentje aan de andere kant van de wereld ook wel redelijk beangstigend. Iedereen een knuffel gegeven en snel door de paspoortcontrole, anders zou ik me nog bedenken en de hele reis staken. Gelukkig hield iedereen zich groot en was het afscheid daarom iets minder moeilijk.

Om half 11 kon ik door de douane en het vliegtuig in. Alles ging soepeler dan ik had verwacht, maar dat komt denk ik doordat ik voorbereid was op het ergste. De eerste vlucht, met een KLM toestel duurde 6 uur en een kwartier. Om half 12 stegen we op en om 20.00 (plaatselijke tijd) waren we in Abu Dhabi. Ik had vanalles gehoord over het eten in een vliegtuig maar ik vond het reuze meevallen. Als eerste kregen we een kleine snack, met wat te drinken, daarna kregen we nog heel wat vaker een bekertje drinken en uiteindelijk ook een hele maaltijd. Toen ik in Abu Dhabi aankwam begon voor mij pas echt het avontuur. Ik had geen idee waar ik naartoe moest en heb het zeker 3 keer gevraagd aan dezelfde persoon. Na een dik kwartier lopen tot de gate door het immense vliegveld kon ik weer even rustig ademhalen. Het was er SNIKHEET, zeker 30 graden en dat om 8 uur 'savonds!

Om ongeveer half 10 mocht iedereen het vliegtuig in, dat was een half uur later dan gepland. Toen ik het vliegtuig in ging, viel mijn mond open van verbazing. Ik vond het vliegtuig van KLM al redelijk groot maar dit vliegtuig.. Er stonden best veel mensen voor me om het vliegtuig in te gaan en toch zat ik alleen bij het raam met twee lege stoelen naast me. Er lag een koptelefoon, zo'n slaap blinddoek, een tandenborstel met tandpasta en sokken op mijn stoel. Samen met een kussen en een deken. In het KLM toestel zaten schermpjes zo groot als mijn telefoon, in dit toestel zaten tv schermen zo groot als een tablet. Daarbij was er enorm veel keus voor films, tvprogamma's en muziek waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Ook tijdens deze vlucht kreeg ik snacks maar een stuk minder drinken, dat kan misschien ook komen doordat ik van de 13,5 uur zo'n 7 uur geslapen heb. Om ongeveer 8 uur 'sochtends Nederlandse tijd werd ik wakker en was het alweer donker om me heen. We vlogen al boven Australië en het was nog zo'n 2 uur vliegen. Pas die laatste twee uur werd ik redelijk onrustig. Ik ben ongeveer 3 keer naar de wc gegaan in korte tijd en toen ik daar in de spiegel keek zag ik dat het leek alsof ik al dagen niet gedoucht had. Ik heb me een beetje opgefrist en toen ik voor de derde keer van de wc terugkwam kreeg iedereen een klein formuliertje. Op dit formuliertje moest je al je gegevens opschrijven en aangeven welke goederen je meenam het land in.

Eenmaal uit het vliegtuig ging het redelijk snel. Allereerst ging je door de paspoortcontrole waar je het formuliertje moest laten zien. Daar kon ik al gewoon doorlopen. Na de paspoortcontrole haalde ik mijn koffer op en moest ik door de douane. Aan de hand van het ingevulde formuliertje ging je door een bepaalde soort douane. Er was de normale douane, waar koffers door een X-ray gaan, douane waar een hond langs je koffers ging en quarantine douane. Mijn koffers werden besnuffeld door een superschattige beagle en that was it. Ik was eindelijk in Sydney. Maar toen begon het avontuur pas echt..

Om half 9 'savonds plaatselijke tijd stond ik buiten het vliegveld. Ik moest daar direct gaan zoeken welke bus ik moest nemen tot Greenwich. Omdat ik eruit zag als een verdwaald schaap kreeg ik veel hulp van mensen om me heen. Een man die alles wist van de busjes heeft me de meeste hulp geboden. Hij vroeg waar ik heen moest, en toen ik zei dat ik naar Greenwich moest, wist ie nieteens waar dat was. Hij kende de plek nieteens! Dus stiekem raakte ik enorm in paniek maar ik bleef rustig. De man heeft voor me rondgevraagd bij busjes en uiteindelijk zei een van de chauffeurs dattie me af kon zetten bij Town Hall, midden in de stad, van daaruit kon ik een lijnbus nemen die in Greenwich zou stoppen. Rond half 10 was in in Town Hall en dit heeft me 20 dollar gekost. Vervolgens heb ik daar ongeveer een half uur gezocht, met twee koffers achter me aan, welke bus ik moest nemen. Nog een half uur later kwam er eindelijk een bus langs die in Greenwich zou stoppen. In het uur bij Town Hall zakte de moed me in de schoenen, ik had er op dat moment echt geen zin meer in en stond op het punt in huilen uit te barsten. Iedereen om me heen leek haast te hebben en ik stond daar maar met mijn koffertjes. Toen ik eindelijk in de bus zat heb ik zeker 3 x aan de chauffeur gevraagd of we er al waren. Uiteindelijk zei de chauffeur dattie het me zou laten weten wanneer we er waren. De busreis heeft me 3 dollar 60 gekost en dat is heel wat minder dan wanneer ik een taxi had moeten pakken. Vanaf het busstation was het nog zo'n 5 minuutjes lopen tot Greenwich Village Accomodation (GVA).

Eindelijk aangekomen bij GVA werd ik met open armen ontvangen. Een vriendelijke jongeman wees me mijn kamer en zei dat ik de kosten vandaag wel mocht regelen. Ik moet daar een formuliertje voor invullen waarop ik moet aangeven hoe ik het ga betalen. Ik wilde eigenlijk cash betalen, maar je moet de huur vooruit betalen en zoveel geld heb ik niet op zak. Dus ik heb de hele nacht liggen malen hoe ik dit nou op kan gaan lossen. Het is nu 10.43 in de ochtend en ik heb nog steeds niet betaald. Ik denk dat ik zo maar eens om hulp ga vragen want ik word er een beetje nerveus van.

Mijn kamergenootje is heel aardig! Ze komt uit Duitsland en is voor de derde keer in Australië om te studeren. Op dit moment regent het dus mijn plannen om aan het zwembad te gaan liggen zijn een beetje in de soep gelopen. Ik ga nu eerst maar eens zoeken naar die jongeman die over de betalingen gaat en daarna wat te eten zien te krijgen.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

xxxx